Waldemarowi Bonkowskiemu przybył kolejny rok

Naszemu Przyjacielowi Waldemarowi Bonkowskiemu 

Przybył kolejny rok

W Bukowym Lesie

A gdzie taki Las

Jak tam dojechać

Gdy to ponoć

Koniec świata

I pytań 
I dopytywań

Było tak wiele

A to w końcu 

Tak blisko

Tylko nieco dalej niż

Niż Nowa Karczma

I tylko sąsiednia gmina

Gmina Liniewo

I dalej tylko

Samotna drożyna

Wśród pól

A dalej

Już tylko las

Las i las

Piękny dostojny

I nie tylko bukowy

Nieprzebyty bór

I co rusz 
Mknęło tędy

Jakieś auto

A tych aut

Trochę więcej 

Niż zwykle

I każdy patrzył

 

I dopytywał

Gdzie jest ten

Bukowy Las

Gdy las do lasu 

Tak podobny przecież

Niejeden więc domniemywał

To chyba gdzieś tu

A może jednak

Jeszcze trochę dalej

Gdyby jednak nie komórki

Iluż na tej Przysłowiowo

Prostej drodze

Iluż jednak 

 

By nie dotarło

Bo jednak by pobłądziło

Ale mimo to

I wytężony wzrok

I koniec języka

Za przewodnika

I dzięki Bogu trafili Wszyscy

I nawet kapela trafiła

Choć ta miała najłatwiej

Bo przecież grywa

W Bukowym Lesie

Nie raz

I tak kolejne

Urodziny

Waldemara Bonkowskiego

Przechodzą do historii

Wśród życzeń toastów

I pieśni patriotycznych

W tym także tej

Którą Czcigodny Jubilat

Uważa za swój hymn

Za swoje credo

Pieśń Konfederatów Barskich

I były stoły

Suto zastawione

I były pląsy

Na parkiecie

I wszyscy Goście

W Bukowym Lesie

Czuli się jak
Na zamku

Bo Bukowy Las

Równie jak

Bukowy Dwór 

Usytuowany jest 
Pięknie

Na wysokim Wzniesieniu

Przy pogodzie widać

Pasma lasów

I jezioro w słońcu

Pobłyskujące 
Pośród nich

Jakże przypominając

Płonące ognisko

I był ów ten podziw

Dla Włodarzy Obiektu

Elżbiety i Ryszarda

 Którzy od gołej ziemi

Pobudowali

To wszystko
Jakże szybko

Li tylko 

W półtora roku

Więc któż tu

Nie pokiwa głową

Z Szacunku 

I to z Szacunku
Przez duże S że
Jednak można

Bo w tym 

Ustronnym miejscu

I wykarczować 

To wszystko

I dowieźć 

Wszystkie materiały

A potem tę wizję Zamienić

W to uparte Budowanie

Że dziś z jakimże Uznaniem

Zatrzymują się tu całe Kaszuby

I całe Kociewie

I w tym upartym Budowaniu

I w tym uporze

W dążeniu do swojego celu

To stąd i do Waldemara

Jakże stąd Blisko

Bo to i As 

I Sokół

I Orzeł

W jednym

Były więc tegoroczne

Urodziny Czcigodnego

Jubilata Waldemara

W Bukowym Lesie

Taką jakże udaną

Kropką nad i

Potwierdzając to wszystko

I marszrutę i bieg

I wszystkie trasy 

Na przełaj

Na szagę na skróty

Układające się  
W to jedno

Zawołanie

Zawołanie Zew

Zawołanie Credo

Chcieć to móc

I nie przeszkodziły

W tym dobrym 

Klimacie 
Ani tęga ulewa

Ani deszcz 

Ani wiatr 

Bo nie ma siły na tych

Którzy chcą dotrzeć tam

Gdzie porządna impreza

Tak Zacnego Przyjaciela

Jak Waldemar Bonkowski

I nawet czas 
Zatrzymał się

Na tych 
Kilka godzin

W tym dniu 

Jak co roku

Żeby to wszystko

Mogło trwać

Dłużej niż dłużej

Niż to Przewidziano

W tym napiętym

Twardym

Bezwzględnym Kalendarzu

Bo i tort był szczególny

Przygotowany 
Z zawczasu

Że już tylko czekał

Na to swoje szczególne 

Pięć Minut

W Narodowych Barwach

Naszej Najjaśniejszej Rzeczypospolitej

Bo przecież i Sto Lat

Sto lat Wolnych Niepodległych

Po 123 latach 
Niebytu państwowego

Liczy nasza

Najjaśniejsza Rzeczypospolita

Bukowy Las

Na pięknym płaskowyżu

Zapamiętywał 

To wszystko

A cichy 

Wieczorny zefirek

Roznosił to wszystko

Z duktu w dukt

Z duktu w dukt

Z duktu w dukt

Wpisując w to leśne

W to ciche

Dyskretne echo

Na dziś

Na jutro

Na zawsze

To wszystko

Co w Gospodzie

Bukowy Las 

Wydarzyło się 
11 sierpnia

Anno Domini 2018

A wydarzyło się Tak wiele

I życzenia od Premiera Węgier 

Victora Orbana

W porę 
Przybyły też

I był też wiersz
Piszącego 
Ten tekst

Czcigodny Senatorze 

Czcigodny Jubilacie

Najwyższy czas

Na Twój bis 
A chodziło 
O ów bis 
Bis szczególny
Budujący 
I nowy los
I nowe pokolenia

Ilustracje i tekst

Stanisław Józef Zieliński

13.08.2018 R